Ο Γιάσμινκο Βέλιτς αναλύει στο blog του τους δύο ημιτελικούς του Τσάμπιονς Λιγκ και χρίζει φαβορί την Μπαρτσελόνα για τον τελικό.
Τελείωσαν οι ημιτελικοί του Champions League και έχουμε πλέον το αναμενόμενο ζευγάρι τελικού: Μπαρτσελόνα-Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ! Σίγουρα πολύ θεαματικός τελικός, από τα κορυφαία ευρωπαϊκά ντέρμπι, με δύο τεράστιους συλλόγους να συγκρούονται για τον κορυφαίο διασυλλογικό τίτλο ξανά μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα.

Οι ημιτελικοί ουσιαστικά κρίθηκαν στα πρώτα παιχνίδια σε ό,τι αφορά και τα δύο ζευγάρια.
Στην αναμέτρηση της Μπαρτσελόνα με τη Ρεάλ Μαδρίτης αναφερθήκαμε αρκετές φορές το τελευταίο διάστημα και «κουραστήκαμε» λίγο από το overdose που πήραμε με τα τέσσερα συνεχόμενα ντέρμπι μεταξύ τους.Σε γενικές γραμμές όμως προκρίθηκε η καλύτερη ομάδα, αυτή που ούτως ή άλλως ήταν το φαβορί και πριν αρχίσουν τα παιχνίδια. Αυτό δεν αλλάζει, παρότι η Ρεάλ έχει πολλά παράπονα από τη διαιτησία και στα δύο ματς. Έχω την εντύπωση πως η αναμέτρηση ήταν αρκετά ισορροπημένη, ειδικά στο πρώτο ματς και μέχρι τη στιγμή της αποβολής του Πέπε. Αυτό ήταν το σημείο κλειδί συνολικά στη μάχη για την πρόκριση.
Τo ματς αυτό πήγαινε προς την ισοπαλία, με τις δύο ομάδες να έχουν το παιχνίδι υπό τον έλεγχό τους, καθεμία με τον δικό της τρόπο. Η προετοιμασία των ομάδων για το ματς από τεχνικής άποψης, η ένταση και η πίεση στους ποδοσφαιριστές, η ανταγωνιστικότητα και η αντιπαλότητα είχαν φτάσει στο «κόκκινο». Αποτέλεσμα ήταν να «σπάσουν» οι ισορροπίες όσον αφορά την ψυχολογική προετοιμασία των ομάδων. Οι παίκτες της Μπαρτσελόνα αποδείχτηκαν πιο ψύχραιμοι και με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και φάνηκε να υπερτερούν στον τομέα του αυτοελέγχου.
Η Ρεάλ πλήρωσε το μέγα πάθος και το μέγα κίνητρο του «αουτσάιντερ» στην αποβολή του Πέπε. Δεν ξέρω αν ήταν σωστή ή όχι αυτή η απόφαση του διαιτητή, η αλήθεια είναι πάντως πως κάποιοι παίκτες της Ρεάλ «φλέρταραν» σε όλη τη διάρκεια του αγώνα με την κόκκινη κάρτα. Κυρίως αυτοί που δεν φημίζονται για τα «ατσαλένια» νεύρα τους: Πέπε, Ράμος, Αντεμπαγιόρ…
Το τελευταίο εικοσάλεπτο στη Μαδρίτη ήταν το διάστημα ανισορροπίας, το οποίο εκμεταλλεύτηκε η Μπαρτσελόνα και πήρε τη νίκη με 2-0. Μια νίκη που της άνοιξε την πόρτα του τελικού. Στο δεύτερο παιχνίδι προσπάθησε να διαχειριστεί σωστά αυτό το προβάδισμα και απλά να «σφραγίσει» την πρόκριση, με την Ρεάλ να κατεβάζει μεν επιθετικογενή ενδεκάδα αλλά να μην πολυπιστεύει στην ανατροπή. Τι μπορεί αν γινόταν αν μέτραγε το γκολ του Ιγκουαΐν δεν ξέρει κανείς, όμως δεν αλλάζει η ουσία.
Και ο δεύτερος ημιτελικός κρίθηκε στην ουσία ουσιαστικά στο πρώτο ματς των δύο αντιπάλων στη Γερμανία. Από το πρώτο εικοσάλεπτο κιόλας, φάνηκε η διαφορά κλάσης μεταξύ των δύο ομάδων. Η Μάντσεστερ μετέτρεψε τον ημιτελικό σε υγιή περίπατο και είχε την πολυτέλεια να αγωνιστεί στο δεύτερο παιχνίδι με αναπληρωματική ενδεκάδα ενόψει του κρίσιμου ντέρμπι εναντίον της Τσέλσι.
 Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έδειξε πως έχει ομάδα πλήρη, με την έννοια ότι κατέχει όλες τις φάσεις παιχνιδιού και μπορεί να προσαρμοστεί στις διαφορετικές ανάγκες ενός αγώνα. Μπορεί να επιτεθεί οργανωμένα, να το κάνει στην κόντρα, να αμύνεται ψηλά και χαμηλά, να πρεσάρει… και να τα κάνει αυτά πάντα με αξιοζήλευτη οργάνωση στο παιχνίδι της.
Έχει ισορροπία και συνοχή και πάντα λειτουργεί σαν συμπαγές μπλοκ. Μπορεί να ελέγξει το παιχνίδι ελέγχοντας είτε την μπάλα είτε τον χώρο. Αγωνίζεται με ένταση, δυναμική και ταχύτητα στο παιχνίδι της. Συνδυάζει εμπειρία με τα νιάτα και ενθουσιασμό, έχει την απλότητα ως ομάδα, αλλά και παίκτες που μπορούν να προσθέσουν φαντασία και δημιουργικότητα σε ατομικό επίπεδο…
Όλα αυτά τα στοιχεία θα την καθιστούσαν πιθανό φαβορί στον τελικό εναντίον οποιασδήποτε άλλης ομάδας, εκτός της Μπαρτσελόνα. Αν και σε ένα και μοναδικό παιχνίδι όλα μπορούν να συμβούν, δεν νομίζω πως διαφωνεί κανείς ότι το απόλυτο φαβορί του φετινού τελικού είναι η ομάδα της Μπάρτσα.
 Στην πρώτη εκτίμηση και κατά την προσωπική μου άποψη για δύο κυρίως λόγους: Πρώτον, γιατί είναι δεδομένο πως θα επιβάλει εμπάργκο στην μπάλα για την ομάδα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Με τα γνωστά και υψηλά της ποσοστά κατοχής μπάλας εναντίον οποιουδήποτε αντιπάλου. Δεύτερον, αφού αυτό το δεδομένο δύσκολα αλλάζει, ο αντίπαλος είναι απαραίτητο να παίζει κυνικά και με πάρα πολλή σκοπιμότητα προσπαθώντας να... κλέψει το παιχνίδι, και η ομάδα της Γιουνάιτεντ θα δυσκολευτεί σε αυτό το κομμάτι, λόγω παράδοσης, αντίληψης και νοοτροπίας που τη χαρακτηρίζει.
Μεσολαβούν και άλλα παιχνίδια των δύο ομάδων πριν από τον μεγάλο τελικό. Θα τα δούμε και αυτά, θα δούμε σε τι κατάσταση και με ποιους παίκτες θα φτάσουν οι ομάδες στην ημέρα του τελικού, για να μπορέσουμε να αναφερθούμε σε αυτό με περισσότερες λεπτομέρειες... και εδώ το πλεονέκτημα ανήκει στην Μπαρτσελόνα, μια που η υπόθεση εγχώριος τίτλος του πρωταθλήματος έχει πλέον ξεκαθαρίσει για αυτήν. Από την άλλη πλευρά, η μάχη στην Αγγλία μπορεί να φουντώσει επικίνδυνα...